Sanırım bu ülkede herhangi bir siyasi, ideolojik ya da taraflı olmadan kutlayabildiğimiz nadir etkinliklerden birisi öğretmenler günü. “öğretmenlik” kavramı gün geçtikçe zorlaşan bir yere evrilse de hâlâ benim için çok kutsal bir yere sahip. Hayata dair, aileden sonra, belki de aileden daha fazla bizi şekillendiren kişiler öğretmenler. Ben çok şanslıydım ki ilkokulda 5. sınıfa kadar aynı öğretmen ile birlikte çok güzel bir eğitim aldım. Sonraki dönemlerde de gerek orta okul, lise, gerekse üniversitede çok vizyon sahibi, beni bilerek ya da bilmeden, iyi yerlere yönlendiren eğitimci kişiler oldu. Bu arada bilmeyenler için ben de öğretmenlik mezunuyum. Elektrik öğretmenliğini staj dışında hiç yapmadım. Ancak bunun sebebi mesleği sevmemem ya da ekonomik kaygılar değildi. Benim için öğretmenlik o kadar önemli ki, hakkını veremez ve birilerinin hayatına yeterli dokuyu işleyemezsem diye çekindiğim için hiç yapmayı düşünmedim. Neyse kendimden bahsetmeye çok da gerek yok. İlkokul öğretmenimi aradım, müdür yardımcısı olan bir öğretmen arkadaşımı ziyaret ettim. Başöğretmen Atatürk'ü paylaştım. Yeterli miydi, böyle kutsal diye düşündüğüm bir meslek için, emin değilim.
Sonra bugün bu yazıyı yazmayı düşündüm. Çünkü bir öğretmen arkadaşın simit ve üçgen peynirle öğretmenler gününün bir sonrasına serzenişi olan bir paylaşımı gördüm. Aslında bu tarz bir yazıyı 2021 yılında “9 Mart Dünya Kadınlar Gününü Unutma Günü” olarak yazmıştım. Ne yazık ki bizde özel günler o gün kutlanıyor ve bitiyor. Öğretmenlerin ekonomik durumuna hiç girmek bile istemiyorum. Atanamayan öğretmenlerin psikolojileri zaten ortada. Bunun üzerine bir de cam fanusta büyütülmeye çalışılan çocukların ebeveynlerinin öğretmenlere tavrı… Devlet politikalarının getirdiği özel okul mağduriyetleri… Sınavlar sonrası mülakatlar…
Amacım gerçekten birilerini ya da bir şeyleri eleştirmek değil. Sadece bu kadar “zulmü” gördüğüm bilinsin yeter. Benim elimden gelebilecek ne var bilmiyorum. Ama tüm öğretmenlerin çektiği acının farkındayım. Belki bu farkındalık bile bir şeydir. Umarım tüm saydıklarımın giderek düzeldiği bir geleceğe doğru gideriz. Bu vesile ile tüm öğretmenlerin 25 Kasım Öğretmenler Gününü Unutma Günü kutlu olsun. Her şeye rağmen iyi ki varsınız.