Günümüzde yazılım her şey demektir. Sözlük anlamına bakacak olursanız bir donanımın fonksiyonlarını yerine getirebilmesi için gerekli kod dizileridir. Milyonlarca "0" ve "1". Günümüzde tüm cihazlar - hatta cihaz olmayan şeyler dahi - internete bağlanmaya başladı. Teknolojinin buna verdiği isim "Nesnelerin İnterneti". Biraz uçuk bir örnek verecek olursak, sporcu kıyafetleri artık internete bağlı. Sporcuların anlık olarak vücut sıcaklıklarını, kalp atışlarını ve dünya üzerindeki konumunu belli veri merkezlerine iletiyor. Örneğin dağcılık ile ilgileniyorsunuz. Kayboldunuz ve donmak üzeresiniz. Veri merkezi vücut sıcaklığınızdan ve konumunuzdan bir karar algoritması çalıştırıyor. Size acil bir helikopter gönderiyor. Küresel Konumlama Sistemi sayesinde sizi aramaları gerekmeden neredeyseniz tam olarak oraya geliyorlar. Bu sayede donarak ölmekten kurtuluyorsunuz.
Dünya üzerinde bir kısım toplumlar için açlıklar, savaşlar ve hastalıklar artsa da, bir kısım için insan hayatı çok kıymetli bir hal alıyor. Bu da, her an her yerde sağlığınızı ve konforunuzu düşünen teknolojilerin gelişmesine sebep oluyor. Bilgisayarların internet ile geçmişi henüz çok değilken telefon ile çok daha çabuk bütünleşti. Ardından hayatımızda yeni eski ne varsa bu akıma kapıldı. Kol saatleri, buz dolapları, televizyonlar. Hatta lambalarımızı bile internet üzerinden açıp kapatır, fırınlarımıza internet üzerinden bulacağı portakallı pekin ördeği tarifindeki sıcaklık ve sürelerde pişirme yapmasını söyleyebiliriz.
Nesneler ile internetin bütünleşmesi o kadar büyük bir olay ki gerçekten yeni bir çağa geçtik. Fakat farkında değiliz. Karanlık çağ, bakır ve tunç çağlarından sonra yeni çağ teknoloji çağı derken şu an da gerçekten nesnelerin interneti çağındayız. Bu değişim insan hayatını ciddi anlamda konforlu ve daha uzun hale getirmesi ile birlikte duyguları körlediği yönünde ciddi savlar da var. Bir bakıma haklılar da bence. Çünkü artık yaptığımız şeylere eskisi kadar zaman ve efor harcamadığımız için, anlamını da değerini de yitiriyor.
Aslında teknoloji doğru kullanıldığında gerçekten faydalı ve insan hayatının kıymetini arttırıyor. Belki de doğru kullanmayı becerdiğimiz gün savaşları açlıkları ve hastalıkları da yenebiliriz. Bunu başarmak gerçekten istiyor muyuz peki? İnsanoğlu buna gerçekten hazır mı? Bunlar işte gerçekten cevabını yaşayarak görmemiz gereken sorular.
Bu noktadan sonra konu - benim görüşüm - "Tekillik" kavramına doğru gidiyor. Tekillik dediğimiz şeyi burada uzunca anlatmak istemiyorum. Belki daha sonra sadece tekillik üzerine yazabilirim.
Aslında konunun özüne gelecek olursak, geleceğin mesleği yazılım. Ve bizler Türk milleti olarak bu konuda çok gerideyiz. Amerika'da 10 yaşında çocuklara yazılım öğretilerek oyunlar programlar yazdırılıyor. Peki biz? Bizim çocuklarımız sadece oyunla zihinlerini körlüyor. Yapmamız gereken ilk şey çocuklarımıza okuma alışkanlığı kazandırmak. Çünkü bizleri bu kadar geliştiren şey bilgi birikimimiz. Bu da kitap sayfaları arasında. Okuyarak bu bilgileri, yaratıcı ilhamı alabilirsiniz.